کد مطلب:21957 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:28

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چگونه مي توانم هميشه به ياد خداوند باشم؟

زماني انسان مي تواند هميشه به ياد خدا باشد كه دو سير و حركت را انجام دهد: الف) حركت و سير فكري و نظري،ب ) حركت و سير عملي مقوله «الف» شامل شناخت خداوند و صفات او و حاكميت بلامنازع و مقتدرانه اراده او بر سراسر هستي است. اين شناخت مبتني بر تفكر، تعقل، مطالعه و تحقيق است. آدمي يك بار براي هميشه بايستي با روش صحيح و منطقي موضوع خدا را براي خود حل كند. وقتي به نتيجه مثبت رسيد - همان گونه كه بزرگان خرد و انديشه رسيده اند - نسبت و جايگاه خويش و خدا را در صحنه هستي ترسيم نمايد. پس از آن در خواهد يافت كه در جهان حقيقتي بالاتر، ژرف تر و محكم تر از حقيقت «اللَّه» نيست. لذا سر بر آستان او مي سايد و همواره ياد او در دل، بر همه چيز غلبه مي كند. پس مي بايست سير عقلاني و فكري را مبرهن و منطقي انجام داد و شبهات را از دل بيرون كرد، براي اين منظور تفكر منظم و منطقي، شرطي ضروري است. پيشنهاد ما آن است كه دفتري را به اين كار اختصاص دهيد و يك يك مسائل خود را درباره خداوند نوشته و به حل آن بپردازيد. البته اين دفتر را هيچ گاه نبنديد و همواره آن را گشوده نگاه داريد، چرا كه همواره آدمي نيازمند تغذيه فكري و اصلاح و تكامل فكري است. اين مرحله را با مطالعه كتاب هاي مفيد در اين زمينه تكميل فرماييد. در مقوله «ب» برنامه هايي عملي است كه جان و نفس آدمي را براي نيل به مقصود فراهم مي كند. برخي از آنها عبارت است از: 1- به پا داشتن نماز در وقت هاي معين خود (اقم الصلوة لذكري)، 2- توجه كافي به عبادات و انجام صحيح و دقيق آن، 3- دوري از دل مشغولي ها و كارهاي عبث و بيهوده، 4- شركت در مجالس موعظه و نصيحت و ياد خداوند، 5- تلاوت قرآن با تدبر و توجه به معاني، 6- خواندن دعاهاي مأثور با توجه به معاني آنها، 7- ذكر زباني خداوند (مانند لااله الا اللَّه ، لا حول و لا قوة الا باللَّه ، سبحان اللَّه و...).